In huize De Frens, niet ver van sportpark Berg en Bos, hangen boven het nieuwe seizoen donkere wolken. Een van de oudste AGOVV-supporters hoopt dat hij de aanvang van ’23-’24 nog mag beleven, maar zijn fysieke omstandigheden zijn van dien aard dat Hennie de Frens (77) nooit meer een promotie van zijn geliefde club zal meemaken. De familie, waaronder zijn zoon Arjan (50), kan over zijn levenseinde vrijuit met hem praten. Hennie is een realistisch mens die voelt en weet waaraan hij toe is.
Daarom is er ook alle ruimte om met Hennie over vrolijke dingen in het leven van gedachten te wisselen. Neem nu voetbal in het algemeen en AGOVV in het bijzonder. Zoon Arjan doet daar nauwelijks voor onder. Het afgelopen seizoen is hij sporadisch in actie gekomen voor het team dat als 45+ door het voetballeven gaat. Maar daarin komt, als we hem mogen geloven, binnenkort verandering.
Arjan maakt deel uit van een familie die zowel van vaders- als van moederskant gedrenkt is in blauw bloed. Hij heeft dan ook in alle leeftijdsgroepen van de jeugd tegen een bal getrapt. Niet dat vader Hennie hoog op geeft van de voetbalkunsten van zijn zoon. Verder dan de bank van de A1 kwam Arjan niet. En aan het eerste heeft hij zelfs niet mogen ruiken. En toch heeft Arjan in Apeldoorn in een eerste elftal gespeeld. Hoe dat kwam? Wel, de club waarover we het hebben, het onvolprezen en reeds lang ter ziele OBV, had maar een elftal bij de senioren en bovendien was die carrière van korte duur. Het uitstapje, zoals Arjan zijn optreden in het Orderbos noemt, was een vriendendienst aangezien Oefening Baart Vaardigheid, op dat moment een chronisch tekort had aan volwassen spelers. ,,Mijn buurjongens vroegen me om bij OBV te gaan voetballen. Dat heb ik een paar jaar gedaan.’’
Afgelopen jaarfeest werd Arjan gehuldigd voor 40 jaar lidmaatschap van AGOVV
Toch is Arjan niet vergeten dat hij op dat niveau eenmaal tot scoren kwam. De voorstopper had zich naar voren gewaagd en gaf in een scrimmage zoals dat heet door een woud van benen het laatste zetje, waardoor de bal tot zijn eigen verbazing over de lijn tussen de palen rolde. Hij gaat er nog altijd prat op.
In de dagen dat AGOVV, gekweld door zorgen na de periode van het betaalde voetbal dreigde af te glijden, meldde Arjan zich weer op Berg en Bos. Zowel op het veld als achter de schermen (onder meer pr) wist hij met andere trouwe AGOVV’ers de negatieve spiraal waarin de club terecht was gekomen om te buigen en zo de weg omhoog te vinden.
Matige voetballer
Arjan mag dan een matige voetballer zijn geweest, als coach staat hij zijn mannetje. En niet alleen als het om voetbal gaat. Via zijn dochter kwam hij bij Dynamo in aanraking met volleybal. Inmiddels heeft hij zitting in de Stichting Topvolleybal Dynamo en bemoeit hij zich met commerciële aangelegenheden en public relations. Zijn baan als salesmanager bij een bedrijf in huisdierenvoeding noopte hem om het bij AGOVV wat rustiger aan te gaan doen, al is hij bij de Blauwen wel betrokken als het om binnenhalen van transfergeld gaat: de zogeheten solidariteitsbijdrage. Voorbeelden zijn onder anderen Steven Berghuis (Ajax) die net als Jeremy Bokila (Willem II) een deel van zijn jeugdopleiding bij AGOVV genoot. Bij transfers krijgen amateurclubs dan wat ‘brokjes’ uit de welgevulde ruif. Als het een beetje meezit is dat altijd nog goed voor de penningmeester om een bedrag van pakweg vier nullen bij te mogen schrijven. Mocht Berghuis nog voor het beëindigen van zijn contract naar een andere club verhuizen, dan trekt Arjan de Frens namens AGOVV opnieuw aan de bel bij de KNVB en gaat de kassa in Apeldoorn ten tweede male rinkelen. Vergelijk je voetbal op het hoogste niveau met volleybal, dan zijn de verschillen echter zeer groot. ,,Zeg maar gerust financieel een wereld van verschil’’, lacht Arjan. ,,En dan heb ik het niet alleen over professionele topclubs.’’ Voor alle duidelijkheid: Draisma Dynamo (mannen) mag dan landskampioen zijn, de middelen zijn bescheiden en dat vertaalt zich ook in deelname aan de Champions League. De Europese top is ver van Apeldoorn verwijderd.
Prijzen pakte Arjan helaas niet bij AGOVV, maar wel bij Draisma/Dynamo
Aan de allerhoogste voetbalregionen heeft vader Hennie als hondstrouwe supporter heel even mogen ruiken toen AGOVV de eredivise in het vizier had. Maar dan moet hij wel een jaar of zestig terug in de geschiedenis. ,,Mooie tijden’’, blikt hij terug. Hij strooit met bekende namen: doelman Joop Niezen, midvoor Sietze de Vries, verdediger Henk Kanselaar en uit een wat latere periode oud-Ajacied Wim Bleijenberg. De geboren Veenendaler speelde zijn laatste wedstrijd voor Ajax tijdens een beslissingsduel om de landstitel tegen Feijenoord. Ajax won met 5-1, Bleijenberg scoorde driemaal. De Frens sr. knikt. ,,Dat was echt genieten, ik heb heel wat wedstrijden van hem gezien.’’
De tel kwijt
De tel van hoeveel duels van AGOVV hij langs de lijn of op de tribune heeft bekeken is Hennie al lang kwijtgeraakt. ,,Ik ging niet alleen naar wedstrijden van het eerste kijken. Ook het tweede en jeugdelftallen. Daarnaast heb ik ook vrijwilligerswerk gedaan. Dagelijks, een halve dag. Ik heb heel wat keertjes de tribune schoongemaakt.’’
De meeste uurtjes gingen echter op aan zijn supporterschap. Uit en thuis. ,,De mooiste uitwedstrijd waar ik bij was? Dat was uit tegen Haarlem. Jaren geleden, we wonnen, maar helemaal eerlijk was dat niet. Bij de winnende goals was de bal over de achterlijn geweest, toch werd het doelpunt toegekend. Dan ging je blij naar huis.’’
De drie musketiers, Herman Jonker, Bram Ploeg en Hennie de Frens bij de thuiswedstrijd tegen Blauw Geel '55, maart 2022
Veel verleden, helaas weinig toekomst. Hennie draait er niet om heen. ,,Ik heb strottenhoofdkanker, nog wat onderliggende ziektes en heb nog niet zo lang geleden de boodschap gekregen dat er geen behandeling meer mogelijk is. Dan moet je reëel zijn en blij zijn met de tijd die je nog hebt. Zo heb ik afgelopen seizoen met mijn voetbalmaat Bram Ploeg, met wie ik mee kon rijden, gezien hoe AGOVV zich in en tegen IJsselmuiden veilig speelde in de tweede klasse. Iedere thuiswedstrijd die ik straks nog mag zien is meegenomen.’’
Naschrift
Helaas heeft het niet zo mogen zijn. Voor Hennie de Frens is geen nieuw voetbalseizoen meer weggelegd. Het gesprek met Hennie en zijn zoon was aan het begin van de zomer. De misschien wel trouwste supporter van de Blauwen is niet langer onder ons. Meer over Hennie is elders op onze site te lezen.
https://www.agovv.nl/1/1631/in-memoriam-hennie-de-frens/
