Blauw gezin met visie
Aan het eind van het gesprek met zijn ouders Niels en Manon, meldt zoon Luca zich in de woonkamer. Het achtjarige talentje dat bij NEC aan het prille begin van een mogelijke carrière staat, krijgt een vraag voorgeschoteld. Wat hij belangrijker vindt: school of voetbal. Zonder één moment te haperen antwoordt hij: ,,school.’’ Waarom? ,,Omdat je daar veel kan leren.’’ Het moge duidelijk zijn. Luca kan niet alleen goed voetballen, maar ook zijn blik reikt (nu al) verder dan het voetbalveld. Die komt er wel.
De achtjarige Luca in actie bij AGOVV en NEC.
Niels Pleiter (42) kon aardig ballen, maar verder dan het eerste van Victoria Boys kwam hij niet. Victoria Boys was toen al een bescheiden club met een mooie voetbalhistorie. Een beetje te vergelijken met plaatsgenoot AGOVV. In de zin van hoog spelen en uiteindelijk afglijden naar lagere regionen. Niels is daarvan op de hoogte. Maar sinds hij weer terug is op Berg en Bos - hij verliet ooit de Blauwen als B-junior - is er veel veranderd. AGOVV straalt weer ambitie uit, te beginnen bij de jeugd. Met dank aan onder anderen Jos Dietrich, wiens trainingen indruk op hem maakten. ,,Het voelde zoiets als thuiskomen’’, blikt Niels terug. Zelf was hij een aantal jaren geleden pupillentrainer bij Groen Wit. Maar een bezoekje aan Berg en Bos, samen met zijn vrouw Manon, deed zijn blauwe hart weer opengaan. Zeker toen hem werd gevraagd op het oude nest terug te keren. De ambitie sprak hem aan. Een mooie club ook om zijn zoontje onder te brengen. ,,Ik heb nooit een trainersopleiding gevolgd. Ik was 23 toen ik voor een maatschappelijke carrière koos. Die was niet met voetbal te combineren. Maar de kans om het bij AGOVV helemaal anders te doen en met Gert Sangers (technische voetbalman) een beleidsplan op te stellen, maakte mij meteen heel enthousiast. Dat was eigenlijk met mijn kijk op voetbal iets wat ik altijd had gewild. Vanaf de grond de zaak weer opbouwen.’’
,,Een handjevol pupillen hadden we toen. Een jaar later hadden we er 100, inmiddels is dat aantal verdubbeld tot 200 en de groei zit er nog steeds in. Hoe dat komt? Ik denk door mond-tot-mondreclame. Wij staan voor een combinatie van ontwikkelen en plezier maken, met voor de trainers een focus op functionele techniek. Kappen, draaien, aannemen, dribbelen, om een paar handelingen te noemen. Liever met lef passeren dan elkaar angstig de bal toespelen. Ik vind het heerlijk om oefenstof te bedenken. En dan niet alleen voor de talentjes. Nee, juist zo breed mogelijk.’’
DNA
Niels mag dan inmiddels dé pupillencoördinator zijn (hoofd technische zaken onderbouw), tijd om op zijn lauweren te rusten is er niet. Er is bij AGOVV nog veel werk te doen. Een drukke baan (portfoliomanager IT bij het Kadaster) ten spijt. Hij is gemiddeld 20 uur per week actief voor AGOVV. En hij wil ook nog wat aandacht vrijmaken voor zoon Luca, die door NEC is gescout. Ietwat merkwaardig, want AGOVV heeft een samenwerkingsverband met Vitesse. Bovendien ligt Arnhem wat dichter bij zijn woning in Apeldoorn Zuid dan Nijmegen. Niels moet even naar de juiste woorden zoeken, want hij voelt dat het begint te schuren. ,,Manon en ik zijn van mening dat ons kind beter past bij NEC. Maar dat zegt niets over de samenwerking met Vitesse, want die is hartstikke goed. Vitesse is wat harder, wat zakelijker. NEC is in onze ogen net iets gemoedelijker. Het DNA van AGOVV en dat van NEC komen met elkaar overeen.’’
Niels en Luca bezoeken ook wel eens een uitwedstrijd van AGOVV 1. Onlangs waren ze nog bij Hatto Heim - AGOVV te vinden.
Manon - in het dagelijks leven is ze projectmanager in de ouderengezondheidszorg - kan zich daarin vinden. Ze komt uit Nijmegen en weet waarover ze praat. Zij heeft inmiddels ook in Apeldoorn (lees Berg en Bos) wortel geschoten. De aanzet daartoe gebeurde al tijdens de kennismaking met de Blauwen waar ze met Niels werd rondgeleid. Ook de Goffert is voor haar bekend terrein. Nu helemaal, want Luca geraakt niet vanzelf in de Keizerstad. Er wordt heel wat heen en weer gereden. Binnen AGOVV bewaakt zij de zogenoemde kledinglijn, in principe een initiatief waaraan ze met clubmensen als Gert Sangers en Gerrit Kerssen aan de basis stond om ouders, waaronder ook mensen met een wat kleinere beurs, niet buitenspel te zetten bij de aanschaf van sportkleding voor hun kroost. Een leaseconstructie maakt dat mogelijk. De neerlandica van huis uit verleent ook haar medewerking aan de jaarlijkse presentatiegids. Wat dat heen en weer rijden voor sportieve vruchten afwerpt, ligt in de schoot van de toekomst verborgen. Beide ouders zijn nuchtere mensen. Ongeveer 95 procent van de talentjes zal immers niet van voetballen alleen kunnen leven. ,,Dat is de realiteit. Maar we geloven wel dat Luca er wat van opsteekt, hetgeen hij later zal kunnen gebruiken. Hij beleeft er plezier aan en dat is belangrijk. Zo zien we dat ook bij AGOVV. Plezier maken, trainen met bevlogen trainers die met een bepaalde visie werken en de rest komt vanzelf.’’
Manon en Luca.
Rest nog de kleine man zelf, die mogelijk kan uitgroeien tot een topverdediger. Luca schudt de namen van zijn favoriete spits en middenvelder (,,Lewandowski en Frenkie de Jong’’) zo uit de mouw, maar over een topverdediger denkt hij eventjes na. ,,Dat is best moeilijk. Dat zijn er eigenlijk een heleboel. Ik zeg dan Virgil van Dijk, dat is wel een hele goeie.’’
David Levie
